دوش تا دم صب غم تو دلُم کُم سُرکِش بی

دل عین رطب بی غم هجرت گِنِکِش بی

یادم اومه او روزی که سرِ رَه تونه دیدم

دل پا نگرفته ی ، موسمِ گُگِلِکِش بی

سیل اولیت ری وره عشق تو کردش

... (به ادامه مطلب مراجعه نمایید)